| بررسی سیاست خارجی‌جمهوری‌اسلامی‌ایران‌در منطقه آسیای‌مرکزی‌ازمنظر سرمایه‌اجتماعی بین‌الملل |
| کد مقاله : 1154-IFPOLICY-FULL (R2) |
| نویسندگان |
|
اصغر حسنوند1، حبیب اله ابوالحسن شیرازی *2، علیرضا سلطانی3، مجتبی مقصودی2 1دانشجویی 2عضو هیئت علمی 3هیئت علمی |
| چکیده مقاله |
| بررسی سیا ست‌خارجی جمهوری‌اسلامی ایران‌درمنطقه آسیای مرکزی ازمنظر سرمایه اجتماعی بین‌الملل چکیده همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی وبازشدن فضای‌سیاسی‌منطقه‌آسیای‌مرکزی وتثبیت حاکمیت‌جمهوری‌های رهایافته از70سال‌سلطه مایشاء اتحادشوروی، پنجره‌ای نو در دستگاه سیاست‌خارجی‌ایران‌گشوده‌شد. پس‌ازشناسایی فی‌الفور جمهوری‌ها، درادامه و درتداول‌مناسبات‌سیاسی، ازسوی‌طیف‌های مختلف‌فکری و‌دیپلماتیک کشورمان تلاش‌های وافری برای شناخت و استفاده صحیح ازظرفیت‌ها و همچنین آسیب‌شناسی رویکرد سیاست‌خارجی ایران دراین منطقه با ارائه نظرات کارشناسی ومدل‌های نظری‌شکل‌گرفت. اما آنچه‌که به‌وضوح از‌یافته های‌علمی و‌مرتبه کیفی‌مناسبات ایران با آسیای مرکزی قابل فهم و رویت‌است، با وجود تقریرات‌ارزشمند پژوهشگران، انتفاع از منظر وجستارهایی بدیع برای بررسی و ارزیابی سیاست‌خارجی‌ایران درآسیای مرکزی همچنان ناگشوده مانده است. لذا هدف‌ازانجام این پژوهش، بررسی رویکرد سیاست خارجی ایران درآسیای مرکزی وافزودن گفتاری ولو قاصر، باتمتع از مولفه سرمایه اجتماعی بین‌الملل است. این‌تحقیق با استفاده ازروش توصیفی تحلیلی با بهره‌گیری ازمنابع کتابخانه‌ای به‌انجام رسیده وبدنبال پاسخ به این سوال‌است که سرمایه‌اجتماعی بین‌الملل‌چه نقشی در‌پیشبرد سیاست منطقه‌ای ایران‌درآسیای مرکزی داشته‌است؟درجواب به این پرسش‌فرضیه این‌است که به دلیل عدم توجه جدی ایران به این متغیر ودرعین‌حال‌تمایل وتاکید بربکارگیری هنجارهای‌درونی(مذهب- قومیت) نتوانسته‌است با وجود موقعیت وظرفیت‌های بالقوه ازطریق سرمایه‌اجتماعی بین‌الملل به توسعه نفوذ وگسترش مناسبات خود با این‌منطقه بپردازد. واژگان‌کلیدی: ایران، آسیای مرکزی، سیاست خارجی، سرمایه اجتماعی بین‌الملل. |
| کلیدواژه ها |
| واژگان کلیدی: ایران، آسیای‌مرکزی، سیاست‌خارجی، سرمایه‌اجتماعی بین‌الملل. |
| وضعیت: پذیرفته شده |