ظرفیت های گاسترودیپلماتیک در دیپلماسی عمومی ایران
کد مقاله : 1057-IFPOLICY-FULL
نویسندگان
ناصر پورحسن *1، زهرا کولیوند2
1عضو هیات علمی و معاون آموزشی دانشکده
2دانشجو
چکیده مقاله
غذا به مثابه عنصر اساسی در زیست بشر، دارای دو کارکرد گوناگون در روابط بین‌الملل است؛ از یکطرف یکی از قدیمی‌ترین و در عین حال جدیدترین ابزارهای جنگ و منازعه است. یکی از اهداف اصلی تحریم ها«گرسنگی دادن» و «ایجاد درد» است که طی سال ها اخیر، علیه جمهوری اسلامی اعمال شده است. در جنگ روسیه و اوکراین، از غلات و دانه‌های روغنی، به عنوان ابزارهای نوین جنگ استفاده می شود. این موارد نقض صریح نسل های مختلف حقوق بشر است. از طرف دیگر، غذا می تواند ابزار صلح و دوستی و دیپلماسی نیز باشد که تحت عنوان« گاسترودیپلماسی ( Gastrodiplomacy) مفهوم بندی شده است. هدف این مقاله، نخست معرفی این مفهوم به جامعه علمی علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران و تمییز آن از سایر مفاهیم مشابه است و دوم، بررسی ظرفیت های گاسترودیپلماتیک برای سیاست خارجی ایران. براین اساس فرضیه مقاله اینگونه صورت بندی می‌شود: «تنوع و لذیذ بودن انواع غذاهای ایرانی، می‌تواند به یکی از مولفه‌های اصلی دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی تبدیل شود و این مولفه، ظرفیت لازم برای « برند ایرانی» و تبدیل آن به قدرت میانه موثر را داراست». داده‌های خام این مقاله با روش کتابخانه‌ای گردآوری و با رویکرد توصیفی -تحلیلی پردازش شده است.
کلیدواژه ها
ایران، دیپلماسی عمومی، گاسترودیپلماسی، غذا
وضعیت: پذیرفته شده